Hi hi hi... Arinih aku nak menyambung cerita pasal Siri-Siri cerita Ex. Last time aku dah cerita pasal Ex-Pm, Tun Dr Mahathir. La ni aku nak bercerita pasal Ex-schoolmate. Bercerita tentang sekolah aku. So mari kita mulakan.
Kata Permula.
Biasanya masa sekolah rendah. Org akan tanya. "Bila besar nak jadi apa?" Cita-cita aku? Masa aku sebelum tadika. Aku bercita-cita nak jadi askar. Then masuk tadika dan darjah satu. Atuk aku tanya, dah besar nak jadi apa? Aku ckp nak jual sayur. Atuk aku pening. Gelak pun ada. Org lain bantai gelak. Aku cakap... Abis Wak Deris yg jual sayur tu kaya saja. Nak kata Wak Deris tu kaya taklah, masih lagi jual sayur guna Datsun yg bontot panjang. Tapi masa aku kecik, susah nak carik org yg selalu ada RM50 dlm kocek. Lagi2 kat Felda. Then cikgu darjah satu aku tanya. aku nak jadi apa? Aku cakap aku nak jadik peneroka. Dia hairan. Budak sekolah senyap. Orang lain bercita-cita tinggi. Kenapa cita-cita aku rendah semacam? Aku tengok penereka tu seronok saja. Budak-budaklah katakan... Tapi, kembangkan pada maksud sekarang. Peneroka ialah orang yg meneroka. Mungkin maksud lain yg hampir sama ialah seperti Usahawan atau Entreprenuer. Meneroka bidang yg tak orang lain lakukan pun meneroka saja. Bukan begitu? Malaysia Boleh kan?
Dari situlah aku berkembang. Dari budak bodh ke budak yg kurang pandai. Sekarang masih lagi budak bodoh. Berhingus... Cuma taklah sebodoh beruk tangan berbalut sorang tuh! Sehingga abis Form 5. Aku bersekolah 4 sekolah yg berlainan. 2 di kawasan Felda. 2 dibandar. So thats explain kenapa ada masanya pandangan aku berbeza. Aku akan cerita satu persatu. Tapi la ni aku nak abiskan part masa budak nak baru kenal dunia... Zaman Sekolah Rendah. Nak cerita ex-schoolmate...
Tadika - Saya budak baik!
Kita kenal tadika dengan nama sekolah makan! Aku dah banyak lupa cerita tadika. Tapi beberapa perkara yg aku masih ingat. On 10 April 1984, Mak buat makan-makan kat sekolah. Rasanya nasik lemak kot? Ke bubur pulut merah. Sambut Bday. Tu aku ingat. Sebelum makan2... Aku bantah kat mak. Aku cakap aku malu. Then abis makan2 tuh. Rehat. Aku main buai... Happy sbb Bday kot? Then dalam pertengahan tahun masa tadika tu, aku kehilangan sorang kawan. Arwah ni eksiden. Dia duduk di tengah2, kerusi belakang kereta. Bila keretanya eksiden, dia tercampak ke depan. Tak silap, orang kata, abgnya yg drive yg terselamat kata dia mengelakkan dari melanggar macam bayangan babi yg melintas jalan. Tapi org lain kata, jalan tu ada..... Faham2 la kan.
Then hujung tahun... Penutup sekolah Tadika. Aku ada menyanyikan koir. Alah, apelah sangat koir budak tadi. Aku pakai baju berbelang-belang. Then aku masuk satu pertandingan. Pertandingan membaca muqadam. Tak percaya kan? Bzz masuk bacaan Quran? Bukan la surah yg susah2. Baca Al-fatihah dan Al-Ikhlas kot? Yg kesiannya... Aku dpt no 1! Macam tak percaya!!! Well, tadika, semua boleh jadi. Nasib baik lah aku tak jadik ustad lepas tu. Ustad Hafidz. Nak diikutkan aku di jemput untuk masuk pertandingan yg sama di peringkat Tadika daerah2. Tapi aku tak masuk. Tak tahu le kenapa... Yg masuk perempuan. Rival aku yg no 3...
Lupa nak cerita. Masa tadika aku senyap. Budak yg baik. Kiut... Nak tengok gambo aku masa tadika? Wakakaka... Rambut sikat belah tepi beb!
Sekolah Rendah - Saya masih lagi budak baik!
Darjah satu, aku belajar di Felda Bukit Permai, Layang-layang, Johor. Felda lama yg tanam getah. Rata-rata anak peneroka atau cucu peneroka. Org kata, anak pegawai Felda macam aku ni pandai. Mana ada!!! Masa sukan darjah satu. Aku masuk sukan bawa bola. Tak ingat la macam mana mende tu. Tapi bukan sukan la. Lepas tu masuk tiup tepung kot? Ke bawak bola pingpong dlm sudu guna mulut. Aku pun tak paham. Ape dia org ingat darjah satu ni tahap sukan rakyat ke ape? Tapi masa tu, Pasukan kuning aku memang. Aku happy... Peristiwa ngeri. Ingat lagi, satu hari aku main lari2 kat sekolah ni. Budak kecik2. Entah macam mana, aku tersandung kaki aku sendiri. Jatuh tertiarap. Kat atas batu2 dekat kawasan perhimpunan. Zrasss... Lutut berdarah. Hebat! Cikgu hantar balik umah. Alah sekangkang kera je dari sekolah. Sampai sekarang kesannya ada lagi. Kenangan darjah 1...
Kawan darjah satu yg aku ingat. Kamarul. Anak Pengurus Felda. Bos ayah aku. Akak dia cantik! Cantik istilah darjah 1 la nih. Selalu main2 ngan kamarul ngan akaknya. Main tengteng, robot2, main nyorok2... Ntah ape lagi. Bayangkan... main nyorok2 ngan anak bos di rumah bos ayah dengan anak perempuan bos ayah. Wakakaka.... Ermm tu la gejala kalau selalu gak lepak2 kat umah kamarul ni. Tapi kecik2 manalah tahu kan... Sib baik takde sumbang mahram lagi!
Darjah 2 aku berpindah sekolah. Sampai la abis darjah 6. Ayah kerja tempat lain. So mak pun pindah. Aku pindah ke Sekolah Kebangsaan Felda Pasir Raja. Felda yg sama dengan Julie Dahlan. Dibawah Zon sekolah yg sama dengan Zon sekolah Mawi. Mawi masa tu tak skolah lagi. (waahhh aku cerita Mawi korang kenal ek...)
Sampai darjah 6. Aku masih lagi sama. Senyap. Jarang macam org lain. Tak berapa nakal la. Muka innocent. Rambut sikat belah tepi. Ada masa gi sekolah, mak aku still sikatkan rambut aku. Hahahaha... Sbb kalau aku sikat, ntah ape2 jadik. Balik sekolah rendah. Aku makan, sambung skolah agama. Pergi sekolah bawak bekal nasi putih dengan telur goreng berkicap. Ada bawak air. Tapi 30sen belanja skolah rendah still mintak lagi. There's a time yg aku bagi duit tu kat kawan aku. Kesian, dia anak orang yatim. Tak apalah. Ada duit skek, tolong la kawan. Tak silap nama Ex-schoolmate ni Zul. Dah arwah. Meninggal sakit tak silapnya.
Kengkawan...
Aku masih ingat. Dari darjah 2 sampai darjah 4 aku masih pakai seluar pendek ke sekolah. Aku hairan, apsal la mak tak belikan aku seluar panjang. Entahlah, mungkin seluar panjang utk ketua darjah 4 keatas atau mungkin pengawas saja kot? Aku cuma ketua darjah 3 saja. Pengawas tak layak, sebab takde ciri pemimpin kot?
Masa aku kecik2 ni. Aku suka main police n thief kat sekolah masa rehat. Ada masa, budak perempuan yg ajak aku. Aku layan sajalah. Maybe dia org ingat aku ni baik kot? Ada masa layan teng-teng ngan budak perempuan. Ngan budak perempuan, selalu menang. Walaupun ada masa kalah jugak! Then dia org main tak ganas... Kawan perempuan macam Anita putih, (cantik, anak Hj Hassan dok depan kedai mak aku. Apsal aku tak tackle?), Ezrawati, Anita hitam, Suzilawati etc. Ada masa, dia org perempuan ni nak soh aku ajar jugak. Aku bukan pandai... Nak suruh ajar, aku ajar sajelah yg aku tahu. Ermm... kenapa masa tu aku tak tahu mengambil kesempatan hah???
Schoolmate lelaki... Aku ada kawan lelaki. Ramai, but ni saja yg aku ingat. Aris (member aku kat UPM), Rais (Member yg masuk masa Form4 kat SMSJ), Nazim (anak pengurus and anak cikgu Bi aku, aka kawan baik aku, dah kawin, UIA), Hasrol, Mahadir (kawan baik aku yg agak nakal), Wan (Anak buah Julie Dahlan), Allahyarham Zakaria (Atlit sekolah. Meninggal eksiden motor di Kota Tinggi), Hisham (kawan zakaria), Isma (budak paling besar batch aku yg naik basikal beberapa hari lepas sunat) etc... Itu yg aku ingat. Merekalah kawan yg selalu terlibat dengan kerja baik dan jahat bersama2 aku. Kawan bermain bola dan belajar.
Sukan... Si kaki bangku..
Cerita pasal sukan. Aku ni kaki bangku. Sekolah rendah, aku cuma main takraw saja. Tu yg aku kira baik. Dan badminton. Bola, aku wakil jugak sekolah. Tapi reserve la... Sukan lain. Sukan otak. Chess. Wakil sekolah dari darjah 3 sampai darjah 5. Rekod Chess Zon Taib Andak (Zon yg sama dengan Zon sekolah Mawi World). Aku rasanya aku yg pegang rekod tu. Aku kalahkan budak perempuan dari sekolah lain dengan 4 steps. Cikgu sekolah lain tak sempat nak lepak sebelum aku angkat tangan cakap dah checkmate. Then, budak perempuan tu nak nangis. Mata dah merah... Adui... Tapi, pas tu aku belanja la air kat kantin. Gentleman la nih. Heheheh... Kejam sangat ke aku? Wakakakaka.... Tapi adik aku lagi tere. Wakil sekolah dari darjah 2 sampai darjah 6. Selamber toyer dier kalahkan budak darjah 6.Belajar? - Sangat lah bebalnya aku ni...
Bab belajar. Aku tak pandai macam orang lain. Selalunya hujung tahun, aku dpt no 2-6 keseluruhan. Sgt susah aku no 1. BI aku hancur la. Tak pernah yg terbaik la BI nih. Bm aku biasa2 saja. Math je la yg aku suka. Boleh la... Rival belajar aku, Nazim. Org akan cakap Nazim dulu b4 nama aku kat belakang2 tuh. Dlm belajar, aku selalu main2. Aku gak bukan pelajar harapan utk dapat 4A dlm sekolah. Walaupun org tak sangka yg aku jadi org tu. Belajar tak minat. Tapi memende macam discovery aku suka. Tapi tahun 1980an, mana nak carik macam tu. Kuar majalah 3 pun dah kira ok la tuh. Setiap tahun, mesti 2-3 kali ayah aku pergi sekolah tanya cikgu. Dan tiap kali itu jugaklah aku kena mengadap cikgu dengan ayah aku. Adeih... So kena la belajar. Bab belajar. Adik aku, Ing, lebih tere... Abgnya... jadi contoh sajalah. Nak diikut tak payah... Ikut Nazim tu. Dia tak payah gi tuition. Aku siap ada personal tuition ngan cikgu skolah lain. Iskk la...D'Unlawfull Boy...
Masa sekolah aku suka wat part-time job. Business... Aris jual buah-buahan. Aku jual mende lain. Aku selalu pergi pejabat ayah. Ikut ayah wat kerja. Suka menaip. Masa tu mana ada PC. Bangga la kalau dpt buat ayat dekat typewriter tu. tap-tap-tap zreeetttt.... Macam enter tuh...tetiba ada bunyik 'kting'... Sbb dah abis space.So aku tgk bila lepas gaji, banyak carbon paper terbuang. Iskk rugi tu. So rasanya dari darjah 4 aku start business ni. Sbb aku tgk, budak kecik ni suka melukis. Meniru majalah la. Or mungkin cikgu suruh melukis ikut buku teks. Dia org tekap lukisan kat buku teks. Tak cantik. Buku teks puun rosak. So aku wat demonstration carbon paper. Budak kampung. Tercengang... Waaa bagus2 budak ni cakap. So tiap bulan, aku mintak ayah aku mende tu. Dari dibuang. A3 size tu! Bukan gunapun. So aku amek dan jual. Sekeping 10sen. Beli banyak, aku bagi free sikit. Manalah tahu nak bagi sedara mara. Org tak cakap ape pun aku jual mende 2nd hand. Sebulan dapat la 2-3 ringgit. Boleh la beli dingdang (dingdang datang lagi...). Takpun simpan. Then ada la jual memende lain. Atok bawakkan buah. Aku bawak sekolah. Bukan makan. Aku jual. Wakakaka.... Cucu tak guna...
Aku pusing sana, pusing sini. Aku ada duit lebih. 30sen duit harian aku simpan. Or bagi kat kawan aku skek. Mak aku marah sbb aku belanja kawan aku ni. Tapi aku cakap. Nak buat macam mana. Dia org miskin. Ayah takde. aku ada duit. Kasik la sikit. Alah belikan kuih. Belikan air. Jadik la. Kadang2, malas makan bekal, aku beli kuih, aku makan. Bekal bagi member. Sedap! Takpe lah. Aku ada duit bisnis.
Untungnya mereka...
Pergi JB atau Kluang aku beli mainan... Aku tak beruntung macam org lain. Ayah atau mak tak pernah belikan aku permainan yg best. Mintak basikal pun tak dpt. Aku muskil... Memang dari dulu macam tu. Tak macam budak sekarang. Kecik2 dpt mainan beratus. Dah besar belikan itu ini. Masuk U dpt kereta. bodoh2 pun kancil mak punya. Duit minyak dpt... Aku pulak, nak apa yg aku nak... usaha sendiri. Ada duit bisnis baru dpt beli. Takpun kalau balik kg dpt duit dari atuk. Duit raya saja la yg kaya. Sampai la aku dpt jeep kontrol aku. Dpt beli itu ini.Aku tengok Nazim ada basikal. Zakaria ngan Hisham ada basikal. Siap bikin lagi. Aku ada... err ada la racket badminton wat main petang2. Lawan kengkawan. Tu pun masa awal beli yg murah2. Sampai tercabut kepala raket tu aku sebat. Raket murah. Dah ada duit, beli Yonex. Bikin tali bess2. Waaa bangga. Org lain mak kasik duit beli majalah. Tak, aku beli sendri. Masa tu gila-gila baru seringgit lebih. Aku beli. Aku kumpul duit, beli dewan pelajar. Hujung bulan sampai depan umah. Hmm...
Finale....
Entahlah.... Aku miss jugak zaman bebudak nih. Seronok. Tak tanggung ape. Walaupun zaman aku kecik tak seseronok zaman sekarang. Tak sama dengan org lain. Tapi aku happy la... Ingat lagi dia org. Maybe muka dah berubah. Suara dah pecah. Dada dah berbuah. Tapi... Dia org tetap kawan aku. Anita putih still ingat aku 2-3 tahun lepas. Kot dia org tegur aku one day. Manalah tahu kan... Kan bess kalau boleh jumpe dia org. Boleh mainkan apa yg kita org mainkan. Boleh belajar balik 5x5=25...Seronok kan? Zaman kekecik. Sok sok aku cerita ex-schoolmate masa sekolah menengah. Zaman lepas bersunat. Ceritanya lagi panjang... Lagi mencabar dan seronok. Well jumpa lagi di siri akan datang. Terima kasih kerana membaca...
0 comments:
Post a Comment